Aslen Çerkez olan Ziya Düzcan, 1938 yılında Merzifon’a bağlı Tavşandağı, Ortabük köyünde doğdu. İlk Kuran’ı Kerim Eğitimini Samsun Vezirköprü’de eniştesinden öğrenmiş ve 10 yaşında hafızlık yapmak için İstanbul’a gelmiştir. Dönemin önde gelen alim ve hocalarından olan Gönenli Mehmet Efendi’nin kursunda kalarak, bizzat Hoca Efendinin yanında hafızlığını tamamlamıştır. Güzel sesi ve kıraati sebebiyle, ramazan ayında mukabelelere ve kuran meclislerine Gönenli Hoca tarafından özel olarak gönderilirdi. Hafızlık yaptığı bu dönemde, aynı kursta Arapça eğitimi de almıştır.
İstanbul’a giderken babasının isteği, hafızlıktan sonra kendi köyüne dönmesiydi. O da İstanbul’da birçok imkân ve fırsat çıkmasına rağmen babasının isteğini yerine getirmek üzere kendi köyü olan Tavşandağı’na geri dönmüş ve ilk imamlığına burada başlamıştır. 8 sene burada imamlık yaptıktan sonra Merzifon Şeyhyeni köyüne oradan da Amasya Kızılca köyünde görevine devam etmiştir. Kızılca’da 4 sene kaldıktan sonra yine Amasya’da ki Gerne köyünde 9 sene imamlık ve vaizlik yapmıştır. Her bulunduğu yerde kuran talebesi yetiştirmiştir. 1979’da Merzifon’a Hacı Şerif Ağa camisine gelmiş en son burada 24 sene görev yapmıştır ve Hacı Şerif Ağa camisinden de emekli olmuştur. Merzifon’da, müftülüğe bağlı erkek kuran kursunda birçok hafız yetiştirmiştir. Her zaman bir kuran aşığı olan Ziya Hoca Efendi aynı şekilde görevine de aşıktı.
2000 yılında geçirdiği kalp krizinden sonrasında görevinden emekli oldu. Emekliliğini ve hastalığını nimet olarak gördü ve Kur’an ile hemhal olmaya devam etti. Evinin bahçesindeki odasında, gün içinde yaptığı kuran okumaları ile her hafta hatim indirirdi. Evine gelen talebelere kuran dersi vermeye devam ederdi.
Ziya Hafız, 2008 yılında İstanbul’a evlatlarını ve akrabalarını ziyarete geldi. Ablaları, kızları, yeğenlerinin evlerinde birer ikişer gün kalarak adeta onlarla vedalaşmış, hellalik aldı. Yine bu ziyaretlerin birinde, yeğeninin evinde rahatsızlık geçirmiş ve hastanede vefat etti. Kendi vasiyeti üzerine, ömründe çok beraber olamadığı, çok sevdiği abisi Hacı Recep Düzcan’ın yanına Kartal Soğanlık mezarlığına defnedildi.
Merzifon’da görev yaptığı dönemde; yaşayışı, insanlara yardım etmesi, muhabbeti, şakaları, esprileri ile herkes tarafından tanınmış ve sevilmiştir. Hiçbir zaman kötü söz söylemeyen, her zaman karşısındaki kişiyi düşünen, sohbeti, nükteleriyle insanları güldüren ve düşündüren Hafız Ziya Hoca Efendi, herzaman hayırla ve rahmetle anılmaktadır. Ömrü boyunca; merhameti, yumuşaklığı, disiplini, Kuran’a bağlılığı ve güzel ahlakıyla Allah’ın rızasını kazanmak için koşturan ve bizlere örnek olan Hafız Ziya Hoca Efendi’ye Allah rahmet eylesin, mekânı cennet, makamı ali olsun inşallah.
İlk torunu ile Merzifon’daki evinde Çok Sevdiği Abisi ile